oldu. Ortalama gelir (enflasyona göre düzeltil-
miş) neredeyse çeyrek yüzyıl öncesi olan 1989
yılındaki düzeyin hâlâ altında ve erkeklerin or-
talama geliri de 40 yıl önceki düzeyden düşük.
Amerika’nın yeni sorunu işi olmayanla-
rın neredeyse %40’ını etkileyen uzun vadeli
işsizliğin yanı sıra, verdiği hakların süresinin
26 hafta sonra dolması nedeniyle gelişmiş ül-
keler arasında en kötülerden biri olan işsizlik
sigortası sistemine sahip olması. Sıkıntılı dö-
nemlerde, ABD Meclisi bireylerin iş aramadık-
ları için değil, iş olmadığı için işsiz kaldığını
kabul ederek bu hakların süresini uzatır. Ama
şimdi meclisteki Cumhuriyetçiler işsizlik sis-
temini bu gerçekliğe göre uyarlamayı reddedi-
yor. Meclis tatil için köşesine çekilirken, uzun
zamandır işsiz olanlara işten çıkarma bildiri-
mine denk bir şey verdi. 2014 yılı başlarken,
Aralık ayı sonunda işsizlik haklarını kaybeden
yaklaşık 1.3 milyon ABD’li kendi imkanlarıyla
baş başa bırakıldı. Mutlu yıllar…
Bu arada, ABD’de işsizlik oranının bugün
bu kadar düşük olmasının önemli nedenlerin-
den biri de, çok sayıda insanın iş gücü dışın-
da kalması. İş gücüne katılım oranı 30 yıldan
uzun süredir görülmemiş düzeylerde. Bunun
büyük oranda demografiyi yansıttığını söyle-
yenler var. Çalışma yaşındaki nüfusun gide-
rek artan payı 50’nin üzerinde ve iş gücüne
katılım oranının bu grup içindeki düzeyi daha
genç topluluklara göre her zaman daha düşük
kalıyor.
Ama bu durum sadece sorunu yeniden şe-
killendirir. ABD ekonomisi işçileri tekrar eğit-
mede hiçbir zaman başarılı olamadı. Amerikalı
işçiler tek kullanımlık mal gibi muamele gö-
rür, teknolojideki ve piyasadaki değişikliklerle
başa çıkamadıkları an kenara atılır. Bugün tek
fark bu işçilerin artık nüfusun küçük bir kesi-
miyle sınırlı olmamasıdır.
Bunların hiçbiri kaçınılmaz değil. Bu du-
rum ülkenin en değerli kaynağı olan insan
yeteneğini israf ederek hem mağdur bireylere
hem de onların ailelerine çok sıkıntı çektiren
kötü ekonomi politikasının ve daha da kötü
sosyal politikanın bir sonucu. Bu insanlar ça-
lışmak istemekte ama ABD’nin ekonomi siste-
mi onları başarısızlığa sürüklüyor.
Avrupa’daki “Büyük keyifsizlik” 2014 yı-
lında da devam ediyor. ABD’deki iyileşme en
tepedekiler hariç kimseyi içermiyorsa, durum
kasvetli demek ve Atlantik’in her iki tarafın-
da, pazar ekonomileri vatandaşların çoğuna
hizmet vermede başarısız kalıyor. Bu daha ne
kadar devam edebilir?
Telif Hakkı:
Project Syndicate, 2013.
ABD’deki
büyüme oranı
%2,1 olarak
tahmin edilirken
gerçekte %1,6
civarında kaldı.
Avrupalı liderler
kemer sıkma
politikalarına
sadık kalıp
Euro Bölgesi’nin
sorunlu kurumsal
tasarımından
kaynaklanan
yapısal sorunları
çözmede
buzul
hızıyla ilerlediği
sürece,
bu
kıtayla ilgili
tahminlerin bu
kadar kasvetli
olması şaşırtıcı
olmuyor.
EKONOMİK
FORUM
91
i
