EKONOMİK
FORUM
63
i
AVRUPA BİRLİĞİ
açıkça sıralıyor. AB tarafından, Türkiye göz önüne alındığında,
Orta Doğu’ya kadar uzanan sınır aşan suların korunmasının
öne çıkarıldığı vurgulanarak ve gelecek dönemde Orta Do-
ğu’nun su sıkıntısıyla karşılaşmasına mutlak gözle bakılıyor.
Özellikle Türkiye’den istenen talepler, bu tür suların korun-
ması ve AB’yle işbirliği içinde oluşturulan bir yönetim anlayı-
şının faaliyette olması esas alınıyor.
Günümüzde su politikasına bağlı sorunların aşılması için
küresel uzlaşmaya dayalı çabalar sürdürülüyor. Enerji, sana-
yi ve sürdürülebilir çevre yönetimi küresel su politikalarıyla,
bunlara bağlı sorunların çözümünde öncü role sahip olaca-
ğı ön görülüyor. Su sorunlarının aşılmasına yardımcı olacak
uluslararası ve tarafları bağlayıcı zeminde birleştiren bir an-
Dipnotlar:
1)Verilere
/
adresinden ulaşılabilir.
2) Rapora
water-bathing/pdf/Bathing%20water%20summer%20
2013.pdf adresinden ulaşılabilir.
3) Yönerge’ye
/
LexUriServ.do?uri=CELEX:32000L0060:EN:HTML
adresinden ulaşılabilir.
4) Belgeye
/
ALL/?uri=CELEX:52012DC0673 adresinden ulaşılabilir.
5) Türkiye Su Enstitüsü,
/
turkiye-su-politikasi/21
6) Kanun Taslağı’na
/
AnaSayfa/su_kanunu_taslagi.aspx?sflang=tr adresinden
ulaşılabilir.
Türkiye’nin Yeraltı Suyu Potansiyeli ve
Kullanım Durumu
Toplam yeraltı suyu potansiyeli
21.54 milyar m3
İşletme rezervi
16.95milyarm3
Tahsis edilen yeraltı suyu miktarı
13.56 milyar m3
Yeraltı Suyu Sulamaları
Sulanan Alan (hektar)
Sulama kooperatifleri
459,000
Takviye sulamaları
85,000
Kamu sulamaları
16,000
Şahıs (tahmin)
1,000,000
Kaynak:
DSİ Genel Müdürlüğü
laşma henüz yok. AB’nin su politikasının
çevre koruma politikalarında öncü role
sahip olduğu yorumları ise uluslararası
literatüre girmiş durumda. Ancak AB’nin
bile bu yorumlara rağmen, çevre politika-
sı mekanizmalarını çalıştırma konusunda
her zaman kusursuz işleyemediğini gör-
mek zor değil. Bu tablo, mevcut süreçte de
güncelliğini koruyor ve AB’nin su politika-
sı istenilen seviyeye ulaşmış görünmüyor.
En önemli sorun, üye ülkelerdeki ekono-
mik göstergeler ve buna bağlı politikaların
uygulanmasındaki farklılıklar olarak öne
çıkıyor. Bu soruna ilişkin Avrupa Komis-
yonu’nun çözüm anahtarı ise üye ülkeler
için “daha esnek ve toparlayıcı” bir çerçe-
ve sunan Su Çerçeve Yönergesi (2000/60/
EC) olarak gözüküyor.
Türkiye’nin su politikalarında, AB ile
üyelik süreci paralelinde yeni Su Kanu-
nu Taslağı’yla ile yeni bir dönem başlıyor.
Kanun, AB’ye mevzuat uyumu için gerekli
başlıca önemli kriterleri sağlaması açı-
sından oldukça önemli. Yeni kuralların,
AB’nin Su Çerçeve Yönergesi’nin esasları-
na büyük ölçüde uyumlu olduğu söylene-
bilir. Nitekim kapanış kriterlerinden, su
kaynaklarının korunması ve etkin havza
yönetimi konusunda, AB Yönergesi’nde
yer alan hedeflerin Türkiye tarafından ta-
kip edildiği hissediliyor. Ancak Çevre fas-
lında, Türkiye’nin karnesi her yıl “sınırlı”
ilerleme statüsüyle anılıyor. Türkiye, nüfu-
su hızla artan ülkeler arasında yer alıyor ve
Akdeniz Bölgesi’nin küresel ısınmadan do-
layı hissedilen kırılgan yapısında, Türkiye
için ulusal ve stratejik bir su politikasına
duyulan ihtiyaç her geçen gün artıyor. Do-
layısıyla Türkiye’nin Su Kanunu’na ek ola-
rak kendine özgü ulusal stratejik planları
hayata geçirmesi gerekiyor.
