başaramıyor. Onların tam istihdam döneminde
eğer reşit olsalardı hayat boyu elde edecekleri
gelirden önemli ölçüde daha düşük gelir elde etme
ihtimaliyle karşılaşacaklarına dair çok büyük
kanıtlar var.
Bu arada Almanya, diğer ülkeleri ekonomi-
lerini ve demokrasilerini zayıflatan politikalar
izlemeye zorluyor. Vatandaşlar sürekli olarak
politika değişikliği için oy verdiklerinde ve ken-
dilerine bu konularla ilgili karar alındığı veya
hiçbir seçenekleri olmadığı söylendiğinde hem
demokrasiye hem de Avrupa projesine olan inanç
zarar görüyor. Sonuçta vatandaşlar açsından çok
az politika, kendi hayat standartlarının etkilen-
mesinden daha fazla önem taşır.
Fransa üç yıl önce rota değiştirmek için oy
verdi. Seçmenlere iş dünyası yanlısı kemer sık-
manın bir dozu daha verildi. Ekonomide çok uzun
zamandır devam eden önermelerden biri, denk
bütçe çarpımıdır. Vergilerin ve harcamaların bir-
likte artırılması ekonomiyi canlandırır. Eğer ver-
giler zenginleri, harcamalar fakirleri hedef alırsa
çarpan etkisi yüksek olabilir. Fakat Fransa’nın
sözde sosyalist hükumeti kurumlar vergilerini
düşürüyor ve harcamaları azaltıyor. Bu durum,
ekonomiyi zayıflatması neredeyse kesin olan
fakat Almanya’dan övgü alan bir durum.
YATIRIMLARI, YÜKSEK VERGİLER DEĞİL
TALEP YOKLUĞU DURDURUYOR
Düşük kurumlar vergilerinin yatırımı teşvik
etmesi umudunu da çok anlamsız buluyorum.
Hem Amerika’da hem de Avrupa’da yatırımları,
yüksek vergiler değil talep yokluğu durduruyor.
Gerçekten de, yatırımların çoğunun borçla finan-
se edildiği ve faiz ödemelerinin vergiden düşüle-
bildiği dikkate alındığında kurumların vergilen-
dirme seviyesinin yatırım üzerinde çok az etkisi
oluyor. Benzer şekilde, İtalya’da da özelleştirmeyi
hızlandırmaya teşvik ediliyor. Fakat Başbakan
Matteo Renzi, milli varlıkların çok düşük fiyatlar
karşılığında satılmasının pek anlamlı olmadığını
fark edecek kadar sağduyu sahibi. Hangi faaliyet-
lerin özel sektörde yapılacağını, kısa vadeli mali
ihtiyaçlar değil uzun vadeli düşünce ve planlar
belirlemeli. Alınacak kararın, faaliyetlerin en
verimli şekilde nerede gerçekleştirildiğine dayan-
dırılması ve vatandaşların menfaatlerine hizmet
etmesi gerekir. Örneğin emeklilik sisteminin
özelleştirilmesi bunu deneyen ülkelerde mali-
yetli oldu. Amerika’nın ağırlıklı özel olan sağlık
sistemi, dünyada en düşük seviyede verimli olan
sistemdir. Bunlar zor olan konular. Fakat devlete
ait varlıkların düşük fiyatlardan satılmasının
uzun vadede mali gücü iyileştirmenin iyi bir yolu
olmadığını göstermek kolay.
Avrupa’daki sıkıntılar gereksiz olduğu için
daha da trajik. Kemer sıkmanın işe yaramadığına
dair kanıtların artmaya devam etmesine rağmen,
Almanya ve diğer şahinler tutumlarını ikiye katla-
dı ve Avrupa’nın geleceği üzerinde uzun zamandır
saygınlığını yitirmiş bir teoriye bahis oynandı.
Ekonomistlere konuyu ispatlayacak daha fazla
gerçek niye sağlansın?
Telif Hakkı:
Project Syndicate, 2014.
Düşük kurumlar
vergilerinin
yatırımı teşvik
etmesi umudunu
da çok anlamsız
buluyorum.
Hem
Amerika’da hem
de Avrupa’da
yatırımları,
yüksek vergiler
değil talep
yokluğu
durduruyor.
Gerçekten de,
yatırımların
çoğunun
borçla finanse
edildiği ve faiz
ödemelerinin
vergiden
düşülebildiği
dikkate
alındığında
kurumların
vergilendirme
seviyesinin
yatırım üzerinde
çok az etkisi
oluyor.
EKONOMİK
FORUM
89
i
