nomik ilişkileri güçlendirerek dengelenebilece-
ğine inanıyor gibi gözüküyor. Fakat teknoloji ve
ticaret, dünyayı ekonomik bloklara bölünmesini
olanaksız kılacak ölçüde küresel olarak birbirine
geçmiş durumda. Çin, uzun dönemde ekonomik
refahının ABD ve Avrupa’yla iyi ekonomik iliş-
kileri olmasına bağlı olduğunu biliyor. Putin bu
noktayı, hatta Sovyet ekonomisinin teknolojik
açıdan gelişmiş ülkelerden izole olduğu için çök-
tüğünü anlamıyor gibi.
Rusya’nın gelecekteki ekonomik gücü, havacılık,
yüksek hızlı demir yolu, otomobil, makine ve ağır
sanayi gibi kilit sektörlerdeki teknolojileri iyileştir-
me kabiliyetine bağlı. Bu ancak Rus şirketlerinin,
kendilerini en son teknolojiye ve ileri mühendisliğe
dayanan Alman, Japon, Amerikan ve Çin firmala-
rıyla birbirine bağlayacak küresel üretim ağlarına
daha yakından entegre olmasıyla başarılabilir.
RUSYA’NIN GERÇEK UZUN DÖNEMLİ
MENFAATİ ÇOK TARAFLILIKTA
Tabii ki işler daha kötüye de gidebilir. Yeni
bir soğuk savaş, kolayca sıcak savaşa dönüşe-
bilir. ABD’de çoğu kişi, Rusya’yı caydırmak için
Ukrayna’yı silahlandırma çağrısı yapıyor bile. Fakat
askeri caydırıcılık bazen işe yarasa da, Batı dünyası
Rusya’nın kışkırtmalarına askeri yolla tepki vermek
yerine ticari ve finansal misillemenin üzerinde
durmalı. Askeri tepkiler, Ukrayna’nın açıklanma-
yan binlerce can kaybının olduğu Suriye benzeri
bir savaş alanına dönmesi gibi felakete yol açabilir.
NATO’nun gerekirse kendi üyelerini koruyaca-
ğına ilişkin hiçbir şüphe olamaz. Ancak Rusya’nın
kavgacılığı ve yıldırıcı davranışları, Batılı sertlik
yanlılarının siyasi tartışmalarda kontrolü ele geçir-
mesine olanak vermemeli. Sertlik yanlısı yaklaşım-
lar Afganistan, Irak, Libya ve Suriye’de daha büyük
çatışmaları getirdi ve birçok can kaybına yol açtı,
ama bu ülkelerde anlamlı siyasi veya ekonomik
çözümler sağlamadı. Savaş, politikanın başka bir
yöntemi değil. Savaş, kaos ve ıstıraptır.
Putin şüphe yok ki, Ukrayna’da iç politikayı
aklında tutarak hareket ediyor, içerideki politik
tabanını desteklemek için dışarıda maceracılığını
kullanıyor. Rusya ekonomisi zayıflıyor, nüfus
baskıdan bezmiş durumda, Rusya’nın her tarafa
sinmiş yolsuzluklarından bahsetmeye gerek
bile yok. Rusya’nın Kırım’ı ilhak etmesi ve doğu
Ukrayna’yı işgal etmekle tehdit etmesi, son dere-
ce popüler görünüyor. Politikacıların, savaşı ge-
nellikle içerideki zayıflığın ilacı olarak algılaması
ürkünç bir gerçek olmaya devam ediyor.
Son yıllarda hem Rusya hem de Batı, uluslara-
rası hukuk konusunda sorumsuz davrandı. Batı,
Sırbistan, Afganistan, Irak, Libya ve Suriye’nin
ulusal bağımsızlığını çiğnedi. Şimdi Rusya, aynı
kozu şaşırtıcı bir yüzsüzlükle kendi komşuları
üzerinde oynuyor ve genellikle eylemlerini Batılı
emsalleri işaret ederek haklı çıkarıyor.
Ancak Rusya’nın gerçek uzun dönemli menfa-
ati çok taraflılık, dünya ekonomisine entegrasyon
ve uluslararası hukukun üstünlüğünde yatıyor.
Putin’in şimdiki yolu, ölümcül tehlikelerle dolu.
Giderek artan bir savaş tehdidiyle dünyayı karşı-
sına alırken, Rusya’nın ekonomik potansiyelini
baltalıyor. Tek umudumuz herkesin, çok uzun
süredir terk ettikleri uluslararası hukuk ilkelerine
geri dönmesi.
Telif Hakkı:
Project Syndicate, 2013.
Rusya’nın Kırım’ı
güç kullanarak
ele geçirmesinin
ardından,
Rus
müdahalesi,
darbesi veya
Ukrayna’nın
bir başka
bölgesini ilhak
etmesi sırasında
Rusya ile Batı
arasında normal
ekonomik
ilişkilerin sürmesi
neredeyse hayal
bile edilemez.
EKONOMİK
FORUM
91
i
