EKONOMİK
FORUM
82
İNCELEME
nalım) gibi örgütler bölgelerinin ihtiyaçları
konusunda farkındalık oluşturmak ve böl-
genin cazibesini artırmak için doğrudan
ya da yerel yönetimlerle işbirliği yaparak
çeşitli etkinlikler düzenlemektedir. İzmir’de
ise klasik sivil toplum örgütlenmesinin
ötesine geçen bir deneyim yaşanmaktadır.
Kemeraltı örneği
116 ortaklı bir anonim şirket olan Tarihi
Kemeraltı İnşaat Yatırım Ticaret A.Ş. (TAR-
KEM) Kemeraltı bölgesinin toplumsal ve
ekonomik olarak canlandırılmasını hedef-
lemekte tasarım, planlama ve iyileştirme
projelerini finanse etmektedir. %30 hissesi
büyükşehir belediyesine ait olan şirket bir
kısmı Kemeraltı semtinden olmak üzere,
önde gelen iş insanları ve şirketin ortaklı-
ğıyla kurulmuştur.
Semt/esnaf dernekleri gibi gönüllü
kuruluşlar ya da şirket modelleri birlikte
hareket ederek üyelerine hatta üyeleri-
nin ötesinde genel bir toplumsal fayda
oluşturmaya çalışmaktadır. Dernek mo-
deli üyelerinin gönüllü katılımına dayalıdır
üyeler ilgi gösterdiği sürece var olmakta-
Esnafın feryadı…
Ankaralı esnafın bu feryadı aslında
şehir merkezlerinde ekonomik ve sosyal
aktivitenin yoğunlaştığı semt ve caddele-
rin AVM’ye dönüşmeden ama AVM’lerdeki
ortak hizmet ve altyapı avantajlarından
faydalanarak cazibesini artırabileceğinin
ipuçlarını içermektedir.
AVM modeli temelde aidatlar aracılı-
ğıyla finanse edilen bir yönetim, altyapı
ve ortak hizmet sunum, tanıtım, işlevlerini
içinde barındırdığı işletmelere sunmak-
tadır. AVM içindeki düzenlilik, temizlik,
görsel estetik, kültürel faaliyetler, güvenlik,
otopark gibi ortak hizmetler veya ortak
altyapı imkânları ile çekiliş, kampanya gibi
promosyon faaliyetleri, AVM modelinde
cazibeyi yaratmaktadır.
AVM’lerin böylesi imkânlara sahip ol-
ması, aidat yoluyla edindikleri fon, örgüt-
lenme ve kurumsal kapasiteleriyle müm-
kün olmaktadır.
“Soslu”mekânlar yaratılıyor
Sonuç olarak AVM’ler bir cadde ya da
bir semtte kümelenmiş işletmelerin, bura-
lardaki kamusal alanların yarattığı cazibe-
den daha fazlasını sunabilmektedir. Hatta
AVM’ler alışveriş caddelerinin canlılık, açık
hava gibi çekici özelliklerinden öykün-
mekte kendi içlerinde kamusal alan “soslu”
mekânlar yaratmaktadır.
Kamusal alanlarda ise ortak ihtiyaçların
yerel yönetimler aracılığıyla yerine getiril-
mesi beklenmektedir. Şehir merkezleri-
nin canlılığının ve cazibesinin korunması,
bunun için gerekli ortak altyapı, hizmet,
tanıtım işlevleri büyük ölçüde yerel yöne-
timlerden beklenmektedir.
Üç önemli sorun
Ancak yerel yönetimler “çarşı” olarak
tabir edilen kimi zaman bir mahalleden
küçük kimi zaman birkaç mahalleyi içeren
merkezi semtler ya da alışveriş caddeleri
gibi bu tür sosyal, kültürel, ekonomik yo-
ğunlaşmanın olduğu bölgeleri iyileştirme
konusunda,
1)
Tüm şehirle ilgili sorumlu-
lukları içinde kent merkezi için çözümler
üretme konusunda yerinden düşüneme-
mek,
2)
Büyükşehirlerde büyükşehir-ilçe
belediyeleri arasında ve altyapı şirketleri
ile koordinasyon sağlayamamak,
3)
Yeterli
finansman sağlayamamak gibi sorunlarla
karşı karşıya kalmaktadır.
Kent merkezlerindeki semt/cadde gibi
cazibe merkezlerinde yer alan işletmelerin
ortak menfaatlerini savunma, bu bölgele-
rin ekonomisini canlandırma konusunda
gönüllü girişimler ortaya çıkmaktadır. Ma-
halle veya semt sakinlerinin örgütlenme-
lerinden farklı olarak bu girişimler ortak
ekonomik kaygılar temelinde oluşmak-
tadır. İstanbul’da Beyoğlu Eğlence Yerleri
Derneği (BEYDER) Ankara’da Tunalı Hilmi İş
ve Sosyal Yaşamı Destekleme Derneği (Tu-